BAS KALLE

ZONDER MIA

Deze installatie is in samenwerkingsverband met het Natuurhistorisch Museum Rotterdam (zie www.nmr.nl) tot stand gekomen en visualiseert het verhaal Zonder Mia van schrijver A. Koolhaas.

Zonder Mia (opgenomen in 1959 in de bundel Gekke Witte) is één van de dierenverhalen die tot het beste van Koolhaas' oeuvre moet worden gerekend. Eén van de kenmerken van het verhaal is de situering van het gebeuren binnen een groter geheel: een heelal van droefheid om de vergankelijkheid. Deze vergankelijkheid is onder andere terug te vinden in het feit dat de mus onderdeel is van een groter geheel en niet over een eigen identiteit beschikt. Het ontstijgen van de vergankelijkheid en het nastreven van geluk lijkt in het verhaal enkel te kunnen door het paren. Het bouwen van een nest zorgt er in het verhaal voor dat twee voordien nog naamloze mussen, samen verder gaan als Nico en Mia. De zo gewilde individualiteit is een feit. Zoals echter blijkt in het verhaal is deze individualiteit erg kwetsbaar; de nestjes die Nico en Mia samen bouwen krijgen het zwaar te verduren. In het begin van het verhaal loopt dit zelfs dramatisch af en valt het nest op de grond uiteen, waardoor de uitgebroede jonge vogeltjes de dood vinden.

Deze kwetsbare situatie van de nagestreefde individualieit van de mus is uitgebeeld in deze installatie. Het nest is als een glazen huis: mooi en gewild, maar zeer kwetsbaar. Mia zit op de rand van haar nest op de uitkijk voor de onvermijdelijke vergankelijkheid.